Selecteer de taal
Selecteer de taal
Wij zijn imkers die genoeg hebben/hadden van de huidige bestrijdingsmethodes tegen de varroamijt. Wij denken dat het mogelijk moet zijn om via andere wegen hetzelfde doel te bereiken. Enkele leden van onze groep zijn al eerder gestart met het selecteren van bijen op de eigenschap van varroa-resistentie. Daarvoor werden al enkele jaren zogenaamde Primorskybijen gebruikt.
In 2014 kwam een van ons in contact met imkers die de methode van de kleine cellen met succes hanteren. In dat zelfde jaar startte hij ook hier daarmee, samen met nog enkele collega's.
In de winter van 2015 daarop werd besloten om als uitgangspunt hiervoor de oorspronkelijke West-Europese honingbij te gaan gebruiken (Apis mellifera mellifera). Vandaar de gekozen naam kleine zwarte bij. De komende jaren hopen wij dit breder op te kunnen gaan zetten.
De westerse honingbij Apis mellifera startte 6 miljoen jaar geleden vanuit Azië de kolonisatie van het Midden-Oosten, Afrika en Europa. Dat gebeurde in verschillende groepen. Elke groep volgde daarbij een unieke route en ging zich volgens de wet der natuurlijke selectie differentiëren in nieuwe ondersoorten. De groep westerse honingbijen die Europa volgens de noordelijke route koloniseerde draagt vandaag de naam “Groep M”, de groep ondersoorten die Europa langs de zuidelijke kusten van de Middellandse Zee koloniseerde draagt de naam “Groep C”.
Het overgaan op kleine cellen is een van de stappen in een werkmethode die uitgaat van het welzijn van de bij. Dat houdt in dat we zoveel mogelijk stressfactoren voor de bijen proberen te elimineren. Dit doen we onder andere door te kijken hoe de bijen te werk gaan "in het wild" en wat we kunnen leren uit de historie.
Het blijkt onder meer dat bijen onder natuurlijke omstandigheden kleinere cellen bouwen en dat de celmaat in het verleden lag tussen 4.6 mm en 4.9 mm, dat raten dichter op elkaar worden gebouwd en in een bepaalde samenhang.
